My name is

Dina Fard

Professional Photographer

درباره من

بیوگرافی

بیوگرافی و زندگینامه آلفرد استیگلیتز
در ۱۸۶۴ در نیوجرزی ازپدر و مادری آلمانی زاده شد . پدر او مردی ثروتمند و نقاشی غیر حرفه ای بود که دشمن رسوم قراردادی و دلباخته ی هنر بود. بنابراین استیگلیتز در فضای آزادی طلبانه ای رشد کرد. در ۱۸۸۱ به آلمان رفت تا در آنجا به تحصیل مکانیک بپردازد ، اما دوسال بعد به عکاسی علاقه مند شد و به زودی مکانیک را برای همیشه کنار گذاشت . عکاسی سریعا مبدل به مشغله ی فکری حقیقی استیگلیتز شد و اورا بر آن داشت که نه تنها برجنبه ی فنی این رشته ، بلکه بروجه هنری آن نیز تسلط یابد .

استیگلیتز نیز همانند اکثر عکاسان هم عصر خود ، عکسهایی با مشخصه حکایت گونه می گرفت ، یعنی عکس هایی که سرگذشتی را روایت می کردند و اساسا ازنقاشی های مردم پسند الهام گرفته شده بودند. آثار او آنقدر طبیعی و واقعنما بود که وقتی در ۱۸۹۶ ، یکی از عکسهایش در نشریه فتوگرافیک تایمز به چاپ رسید ، بسیاری از خوانندگان آن را تصویر یک نقاشی پنداشتند. آلفرد استیگلیتز هنرمندی بود که با کوشش های مجدانه خود ، به نخستین عکاسان قرن بیستم امکان داد که سبک متداول آن دوران را که شامل تقلید از موضوعات و جلوه های هنر نقاشی بود ، کنار بگذارند و به تلقی نوین و خاص تری از عکاسی روی آورند .استیگلیتز در تمامی طول زندگی خود، در راه آزادی بیان هنری و شخصی مبارزه کرد . او در نشریاتی همچون کامرا ورک و نیز در نگارخانه های نیویورک ، مدافع هنرمندان پیشگامی بود که آثار خود را غالبا برای نخستین بار در برابر مردمی که عموما احساسی خصمانه نسبت به هنر نو داشتند، به نمایش می گذاشتند..

اطلاعات تماس

انواع عکاسی

نمایشگاه های عکاسی

نمایشگاه تهران

1384

*- نمایشگاه گروهی" 10 سال عکس تئاتر ایران"، 21 جشنواره بین المللی تئاتر فجر، تئاتر شهر 1381

1389

*- نمایشگاه انفرادی عکس تئاتر،از نمایش ، ضیافت به کارگردانی دینا فرد ، تئاتر شهر1382

1390

*- نمایشگاه گروهی" مسابقه عکس تئاتر ایران"،22 جشنواره بین المللی تئاتر فجر، تئاتر شهر 1382

معرفی عکاسی

تاریخچه عکاسی

عکاسی توسط یک فرد کشف و تکمیل نشده‌است، بلکه نتیجه تلاش بسیاری از افراد در زمینه‌های مختلف و اکتشافات و نوآوری‌های آنان در طول تاریخ است. سال‌ها قبل از اختراع عکاسی، اساس کار دوربین عکاسی وجود داشته‌است؛ موزی فیلسوف چینی، ارسطو و اقلیدس ریاضی‌دانان یونانی در سده ۵ و ۴ پیش از میلاد نحوهٔ کارکرد دوربین سوراخ سوزنی را شرح داده‌بودند. در یونان باستان عقیده بر این بود که نور از چشم به سمت اشیا می‌تابد و بازتاب آن باعث دیدن می‌شود. ارسطو و اقلیدس با استفاده از تئوری سوراخ‌سوزنی تلاش کردند خلاف آن نظریه را ثابت کنند؛ آن‌ها در پشت دوربین‌های سوراخ سوزنی صفحه‌ای نیمه‌مات قرار می‌دادند تا تصویر بازتاب‌شده روی آن با چشم دیده شود. در قرن ششم میلادی، آنتمیوس ریاضی‌دان بیزانسی در آزمایش‌های خود از دوربین تاریکخانه‌ای استفاده کرد.
اتاق تاریک
نحوه کارکرد دوربین تاریکخانه‌ای و اتاق‌تاریک
اتاق تاریک منجر به تکامل عکاسی و پیدایش دوربین عکاسی شد. اتاق تاریک عبارت از اتاقی بدون پنجره‌است که به جز روزنه‌ای که بر یکی از دیوارهای اتاق تعبیه شده، هیچ نوری به آن وارد نمی‌شود. تصاویر یا چشم‌اندازهای روبه‌روی روزنه به صورت وارونه بر دیوار روبرویش بازتاب می‌یابد که قابل دیدن است. بعضی از نگارگران از تصاویر بازتاب یافته به عنوان الگوی نقاشی استفاده می‌کردند. بعدها همین اتاق تاریک در ابعاد کوچک‌تر تبدیل شد به دوربین عکاسی، یعنی در برابر روزنه‌ای که وجود داشت ماده حساس به نور قرار می‌دادند تا تصاویر بازتابش یافته، ثبت و ضبط شوند.
اولین تصویر لیتوگرافی نوری در سال ۱۸۲۲ میلادی توسط مخترع فرانسوی، ژوزف نیسه فور نیپس تولید شد اما در هنگام رونوشت‌برداری از بین رفت. اما نیپس در سال ۱۸۲۶ دوباره توانست عکسی دائمی از طبیعت به نام اصطبل و کبوترخانه را خلق کند. ولی زمان نوردهی این عکس هشت ساعت بود که زمان بسیار درازی است، و مشکل دیگر هم این بود که تصویر نگاتیو بود یعنی هرچه سفید بود را سیاه هرچه سیاه بود را سفید نشان می‌داد. به همین دلیل او به دنبال یافتن فرآیند بهتری بود و با همکاری لوئی داگر، آزمایش‌هایی را بر ترکیبات نقره براساس یافته‌های یوهان هاینریش شولتز در سال ۱۸۱۶ میلادی انجام دادند؛ در آن سال شولتز مشاهده کرد که مخلوطی از نیترات نقره و آهك در مقابل نور، تیره می‌شوند.

نمونه کار های عکاسی

تماس با من

دینا فرد ( عکاس )

شما می توانید از طریق صفحات اجتماعی زیر با من در ارتباط باشید